Peripheral Arterial Disease

Afbeelding
Peripheral Arterial Disease
Een perifere arteriële aandoening tast de slagaders in de benen, nieren en andere delen in het lichaam naast de hersenen en het hart aan.
grey
top_left
Off

Een perifere arteriële aandoening tast de slagaders in de benen, nieren en andere delen in het lichaam naast de hersenen en het hart aan.

Aandoeningen

Wat is een perifere arteriële aandoening?

Een perifere arteriële aandoening tast de slagaders in de benen, nieren en andere delen in het lichaam naast de hersenen en het hart aan. Deze aandoening zorgt ervoor dat slagaders worden vernauwd of geblokkeerd, waardoor de bloedstroom wordt verminderd. Wereldwijd lijden ongeveer 202 miljoen mensen aan deze ziekte1. Omdat veel mensen zich niet bewust zijn van deze aandoening, wordt deze vaak niet op tijd herkend en daarom te laat behandeld.


Waardoor wordt een perifere arteriële aandoening veroorzaakt?

De belangrijkste oorzaak van een perifere arteriële aandoening is de ophoping van vettige plaque in de slagaders, slagaderverkalking genaamd. De plaque bestaat uit cholesterol, vetten in het bloed, cellulaire afvalproducten, calcium en een klevende proteïne met de naam fibrine. Door de slagaders te vernauwen of zelfs af te sluiten, vermindert de plaque de reguliere bloedstroom (ischemie). Zonder voldoende zuurstofrijk bloed functioneren organen en weefsels niet meer. Het soort perifere arteriële aandoening dat het meest voorkomt is kritische ischemie van de ledematen. Vijftig tot zevenenvijftig procent van alle patiënten met een perifere arteriële aandoening hebben ook cerebrale en/of coronaire atherosclerose, wat een beroerte of hartaanval kan veroorzaken2.


Wat zijn de risicofactoren voor een perifere arteriële aandoening?

Over sommige risicofactoren, zoals leeftijd of iemand in de familie met die ziekte, hebt u geen controle. Andere factoren, zoals roken, gewicht en lichaamsbeweging, kunnen worden veranderd.

  • Roken
  • Diabetes
  • Leeftijd (personen van 50+ hebben een hoger risico)
  • Iemand met een hart- of vaatziekte in de familie
  • Hoge bloeddruk (140/90 of hoger)
  • Hoog cholesterolgehalte (totaal bloedcholesterol van meer dan 240 milligram per deciliter)
  • Hoog vetgehalte in het bloed
  • Zittende leefstijl en weinig lichaamsbeweging
  • Obesitas (een BMI hoger dan 30)
  • Stress

Hoe herken ik een perifere arteriële aandoening?

In het begin zorgt een bloedsomloopstoornis voor ongemak bij de helft van de patiënten.3 Later kan er pijn in de benen optreden tijdens het lopen of andere lichaamsbeweging. Een gevorderde perifere arteriële aandoening kan, ook in rust, pijn in de benen en andere symptomen veroorzaken. Een vroege opsporing van een perifere arteriële aandoening is van essentieel belang voor een effectieve therapie.Raadpleeg uw arts als u een van de volgende symptomen ervaart:

Symptomen als pijn op de borst, hoofdpijn, duizeligheid en gezichtsstoornissen kunnen wijzen op een cerebrale en/of coronaire doorbloedingsstoornis.

  • Vermoeide en slappe armen en benen
  • Pijn in de benen (meestal in de kuiten)
  • Pijn in de armen of billen (komt minder vaak voor)
  • Brandend of tintelend gevoel in de voeten
  • Gevoelloosheid in de handen en voeten
  • Koude huid en/of veranderingen van de huidskleur (rood- of blauwachtig of bleek)
  • Pijnlijke benen en voeten of slechte wondgenezing
  • Met tussenpozen veel pijn bij het lopen die verdwijnt bij rust (mank lopen)
  • Erectiestoornis

Hoe wordt een perifere arteriële aandoening gediagnosticeerd?

Patiënten met risicofactoren zouden regelmatig op controle moeten gaan. De onderstaande testen worden uitgevoerd om een perifere arteriële aandoening vast te stellen:

Lees meer over de behandeling van een perifere arteriële aandoening.

  • Enkel-armindex (EAI): een arts meet de bloeddruk in de enkel en in beide armen. De bloeddruk in de enkels is meestal even hoog als of iets hoger dan de bloeddruk in de armen. Als de bloeddruk in de enkels aanzienlijk hoger of lager is dan in de armen, is dit een sterk bewijs voor een perifere arteriële aandoening. Als de resultaten onduidelijk zijn, worden de metingen herhaald voor en na enige lichaamsbeweging (looptest).
  • Ultrasonografie: een echografisch onderzoek waarmee vernauwde of geblokkeerde bloedvaten kunnen worden getoond en de bloedstroom door de slagaders kan worden beoordeeld.
  • MRI-scan (kernspintomografie): Op 3D-beelden van een hoge kwaliteit worden bloedvaten en bestaande beschadigingen tijdens een niet-invasief onderzoek weergegeven.
  • CT-scan (computertomografie): Op röntgenfoto's worden de slagaders vanuit verschillende hoeken weergegeven.
  • Angiografie: voordat de röntgenfoto wordt gemaakt, wordt er een contrastvloeistof in de slagaders gespoten. Angiografie is een minimaal invasieve methode waarmee de arts gedetailleerde informatie krijgt over de locatie en omvang van de arteriële blokkade.

1 Fowkes F, Gerald R, et al. Comparison of global estimates of prevalence and risk factors for peripheral artery disease in 2000 and 2010: a systematic review and analysis. The Lancet. 2013; 382 (9901): 1329–1340. http://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736%2813%2961249-0/abstract

3 Olin Jeffrey W et al. Peripheral Artery Disease: Current Insight Into the Disease and Its Diagnosis and Management. Mayo Clin Proc. 2010; 85(7): 678-692.

2 Hallett John W. Peripheral Arterial Disease. Merck Manuals Professional Edition. 2014.http://www.merckmanuals.com/professional/cardiovascular-disorders/peripheral-arterial-disorders/peripheral-arterial-disease