Co wywołuje częstoskurcz (tachykardię)?
Liczne choroby serca mogą w sposób nieprawidłowy przyspieszyć bicie serca lub wywoływać arytmię. Choroby te to m.in.: 

• choroby mięśnia sercowego (kardiomiopatia, myocarditis - zapalenie mięśnia sercowego),
• choroba niedokrwienna serca,
• zawał serca,
• niewydolność serca,
• choroby systemu przewodzenia impulsów,
• wrodzone zaburzenia rytmu serca (np. zespół długiego QT).

Dodatkowo, niektóre leki, toksyny oraz inne choroby takie jak nadczynność tarczycy mogą wywołać częstoskurcz.

Szczególnie wysokie ryzyko częstoskurczu występuje u: 

• osób powyżej 60 roku życia,
• sportowców,
• osób o niezdiagnozowanych chorobach serca, w szczególności chorobach mięśnia sercowego,
• osób prowadzących niezdrowy tryb życia: zbyt dużo stresu, palenie, picie dużej ilości alkoholu, nadwaga, brak aktywności fizycznej.

Osoby, które już przeżyły epizod migotania komorowego, mają zwiększone ryzyko wystąpienia nawrotowego migotania komorowego. Bez odpowiedniego leczenia około 40 procent tych pacjentów cierpi ponownie na migotanie komór w przeciągu 2 lat po pierwszym epizodzie.1 

Niewytłumaczalny, samoograniczający się częstoskurcz bez dalszych objawów może być niegroźny. Jednakże sugeruje się, aby skonsultować się z lekarzem i przejść badania kontrolne, ponieważ zdarzenie mogło zostać wywołane przez ukryty i poważny problem zdrowotny, a arytmie mogą pogorszyć się bez odpowiedniego leczenia. 
Jeżeli bicie serca jest na stałe przyspieszone powyżej 100 uderzeń na minutę, należy skonsultować to z lekarzem. Jeżeli arytmii towarzyszą objawy takie jak zawroty głowy, duszności lub lekki ucisk w klatce piersiowej, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Objawy takie tak utrata przytomności (omdlenie), brak tchu, skurcze lub ból w klatce piersiowej wskazują na natychmiastową konieczność wezwania pogotowia.

W celu zdiagnozowania częstoskurczu, lekarz musi przeprowadzić wywiad z pacjentem. Zapyta, w jakich okolicznościach zdarzył się częstoskurcz oraz jakie były objawy towarzyszące. Następnie osłucha serce i zmierzy tętno. Elektrokardiogram (EKG) utworzy wykres aktywności elektrycznej serca. Czasami samo EKG może wskazywać na ukrytą przyczynę tachykardii. 
Dla skutecznego długoterminowego leczenia kluczowe jest, aby poznać właściwą przyczynę zaburzenia. W tym celu niezbędne jest wykonanie różnych badań i testów. Badania te mogą uwzględnić badania krwi, RTG, USG lub badania systemu naczyń krwionośnych. 
Nieczęsto występujące częstoskurcze mogą być wykryte dzięki długoterminowemu EKG. Oprócz przenośnych monitorów Holter występują urządzenia, które mogą być umieszczone pod skórą. Wszczepialne monitory serca są bardzo przydatne do obserwowania aktywności elektrycznej serca przez długi okres, nawet przez lata. 

W przypadku migotania komór szybka reakcja może uratować życie. Jeżeli osoba znajdująca się w otoczeniu nagle traci przytomność i nie ma wyczuwalnego pulsu, należy niezwłocznie podjąć następujące działania:

• Natychmiast zadzwonić po pogotowie ratunkowe.
• Po zakończeniu rozmowy z pogotowiem, niezwłocznie rozpocząć masaż serca (CPR) i sztuczne oddychanie oraz prowadzić resuscytację do czasu przyjazdu lekarza.
• Jeżeli dostępny jest automatyczny zewnętrzny defibrylator (AED), należy go użyć do zatrzymania migotania komorowego. Urządzenia te są zainstalowane w wielu publicznych lokalizacjach i są bardzo proste w obsłudze nawet przez laików. Łatwe do zrozumienia instrukcje krok po kroku pomagają osobie udzielającej pomocy w prowadzeniu podstawowych zabiegów resuscytacyjnych.

Proszę kliknąć tutaj , aby dowiedzieć się więcej o możliwościach leczenia częstoskurczu.