Hartritmestoornissen

Afbeelding
Cardiac Arrhythmia
grey
top_left
Off

Hartritmestoornissen

Een gezond hartritme

In rust klopt het hart met een regelmatig ritme, 60 tot 80 keer per minuut. Dit is het zogenaamde "sinusritme", omdat de sinusknoop van de bovenste hartkamer fungeert als de "klok" van het hart, die de hartslag en het ritme bepaalt door elektrische impulsen te genereren. Deze elektrische impulsen verspreiden zich door de wanden van de bovenste en onderste hartkamers. Onregelmatigheden in het sinusritme worden "hartritmestoornissen" genoemd.
In de onderste kamers, stimuleren deze impulsen de hartspieren om zich samen te trekken en bloed door het lichaam te pompen. Bij fysieke of emotionele stress heeft het lichaam meer zuurstofrijk bloed nodig. Om aan deze vraag te voldoen versnelt het zenuwstelsel de hartslag.
In geval van hartritmestoornissen (aritmieën) is het mogelijk dat de opwekking van elektrische impulsen, de samentrekking van het hart of beide zijn verstoord.

In the lower chambers, the impulses stimulate the heart muscles to contract and pump blood through the body. In times of physical or emotional stress, the body needs more oxygen-rich blood. To meet this demand, the nervous system accelerates the heartbeat. Irregularities of this kind are called “conduction system diseases.”
In cases of heart rhythm disorders (arrhythmias), the generation of electrical impulses, the heart’s contraction, or both can be disturbed.

 

Wat zijn de symptomen van hartritmestoornissen?

Zelfs een gezond hart kan een slag overslaan. Meestal zult u het niet eens opmerken wanneer dit gebeurt. Soms zult u voelen dat uw hart onregelmatig klopt. Dit zijn de zogenaamde "hartkloppingen". Als u geen andere symptomen hebt, zijn hartkloppingen meestal onschuldig.
Raadpleeg uw arts als een hartritmestoornis of onverklaarbare snelle hartslag (tachycardie) vaak voorkomt. Maak zo snel mogelijk een afspraak met uw arts als u tijdens een hartritmestoornis duizeligheid of een lichte druk op de borst ervaart. Ga onmiddellijk naar de spoedeisende hulp als u plotseling bent flauwgevallen (syncope), kramp of pijn in de borst ervaart.

See your physician if an arrhythmia or unexplained fast heartbeat (tachycardia) occurs often. Visit a doctor as soon as possible if you experience dizziness or light pressure in the chest during an arrhythmia. Go to an emergency room immediately if you faint (syncope), experience cramping or chest pain.

 

Hoe worden hartritmestoornissen gediagnosticeerd?

Om een hartritmestoornis (aritmie) te diagnosticeren, zal een arts vragen stellen over uw medische geschiedenis, welke symptomen u hebt ervaren en hoe u zich voelde in de aanloop naar en tijdens de gebeurtenis. Tijdens het lichamelijk onderzoek zal de arts luisteren naar uw hartritme en controleren of er eventuele extra of ongebruikelijke geluiden (hartruis) zijn. Hij of zij zal ook uw hartfrequentie (hartslag) meten. Vervolgens zal de arts een elektrocardiogram (ECG) uitvoeren, in rust en tijdens lichamelijke inspanning. Aan de hand van een ECG kan de arts de elektrische activiteit van het hart weergeven, zodat hij kan bepalen wat de oorzaak van de onregelmatigheden in uw hartslag is.
Een langdurige ECG is nodig als de hartritmestoornis slechts zelden voorkomt. Deze apparaten registreren een ECG over een langere periode:
A long-term ECG is necessary if the arrhythmias occur rarely. These devices record an ECG over a longer period:

  • Een Holter-ECG - een draagbaar apparaat dat een continu een ECG registreert, ten minste 24 uur.
  • Een event recorder wordt door de patiënt geactiveerd wanneer hij/zij een hartritmestoornis ervaart.
  • Als uit de bovenstaande methoden geen hartritmestoornis duidelijk wordt, dan kan er een hartmonitor worden geimplanteerd om het hartritme gedurende een langere periode te observeren. BIOTRONIK’s hartmonitor, BioMonitor 2, wordt op de borst onder de huid geplaatst en controleert tot twee jaar de hartactiviteit. BIOTRONIK Home Monitoring® stuurt dagelijks de geregistreerde gegevens naar uw arts, die een hartritmestoornis kan herkennen en de oorzaken van eerder onverklaarbare flauwte (syncope) kan verklaren.

 

Welke soorten hartritmestoornissen bestaan er?

Hartritmestoornissen kunnen optreden in de bovenste en onderste hartkamers. Dit onderscheid is cruciaal omdat een hartritmestoornis in de onderste kamers (ventrikels) levensbedreigend kan zijn. Tachycardie betekent dat de hartslag te snel is; bradycardie betekent dat de hartslag te langzaam is. Bekende typen hartritmestoornisen zijn:

  • Extrasystole: geïsoleerde extra hartslagen die meestal onschadelijk zijn.
  • Atrium flutter: snelle samentrekkingen van de bovenste hartkamers (atria) met een regelmatige hartslag van 120 slagen per minuut.
  • Atriumfibrilleren: erg snelle, chaotische activiteit in de bovenste hartkamers met een onregelmatige hartslag. Hierbij bestaat een verhoogd risico op trombose (blokkering van een bloedvat door een bloedprop) en beroerte.
  • Ventriculaire flutter (ventriculaire tachycardie): gevaarlijke, zeer snelle en regelmatige samentrekkingen van de onderste hartkamers. Vindt plaats voor ventrikelfibrilleren.
  • Ventrikelfibrilleren: levensbedreigende, zeer snelle en chaotische activiteit in de bovenste en onderste hartkamers zonder hartslag.
  • Bradycardie: het hart klopt te langzaam in rust, 50 slagen per minuut of minder. Voor atleten kan dit normaal zijn.

 

Wat zijn de oorzaken van hartritmestoornissen?

Interne en externe factoren kunnen leiden tot hartritmestoornissen of deze veroorzaken. Sommige interne factoren zoals koorts zijn tijdelijk. Anderen halen het hart permanent uit zijn ritme.

 

Externe oorzaken:

  • Stress, spanning, angst, nervositeit
  • Cafeïne (uit energy drinks of koffie), alcohol, drugs, toxinen
  • Specifieke medicijnen (bijvoorbeeld schildklierhormonen)
  • Druk op een bepaald deel van de halsslagader in de nek, waardoor de hartslag kan vertragen totdat de patiënt flauwvalt (carotissinusreflex).

 

Tijdelijke interne oorzaken:

  • Koorts en infecties
  • Elektrolytische stoornissen (bijvoorbeeld gebrek aan kalium)

 

Permanente interne oorzaken:

  • Coronaire hartziekte of een hartaanval
  • Hoge bloeddruk (hypertensie)
  • Ziekten en ontstekingen van de hartspier (cardiomyopathie, myocarditis)(cardiomyopathy, myocarditis)
  • Hartklepafwijkingen
  • Aangeboren afwijkingen die het opwekken van impulsen of geleidingssysteem beïnvloeden (bijvoorbeeld Wolff-Parkinson-White syndroom)
  • Schildklieraandoeningen (hyperthyreoïdie, hypothyreoïdie)

Meer informatie over behandelingsopties voor hartritmestoornissen.
 

Leven met hartritmestoornissen: Wat moeten patiënten doen

Neem enkele keren per dag een pauze om te relaxen en stress te vermijden. Bepaalde oefeningen kunnen helpen om te ontspannen (bijvoorbeeld yoga, ontspanningstherapie en meditatie).

  • Niet roken of te veel cafeïne of alcohol drinken. Uw arts kan u helpen om te stoppen met roken.
  • Bepaalde medicijnen kunnen hartritmestoornissen veroorzaken. Als u bepaalde medicatie moet nemen, bespreek dan het probleem met uw arts en vraag om uw medicatie of dosis te wijzigen.
  • Ga naar alle fysieke controles. Ziekten zoals hyperthyreoïdie (te snelle schildklierwerking) kunnen hartritmestoornissen veroorzaken.
  • Pacemakers en defibrillatoren moeten regelmatig worden gecontroleerd. Als u een probleem met uw apparaat ervaart, moet u onmiddellijk contact opnemen met uw arts.

Sporten is gezond. Zorg dat u zich niet teveel inspant. Vraag uw arts welke sport en intensiteit hij of zij aanbeveelt.