Syncope

Afbeelding
Patient fainting
grey
top_left
Off

Hartritmestoornissen

Wat is syncope?

Syncope is de medische term voor plotseling flauwvallen of het bewustzijn verliezen. Het is een tijdelijk bewustzijnsverlies dat wordt gekenmerkt door een snelle aanvang, korte duur en spontaan herstel. Meestal leidt een abrupte onderbreking van de bloedtoevoer naar de hersenen tot flauwvallen. Syncope kan ofwel plotseling optreden zonder enige waarschuwende symptomen of kan worden voorafgegaan door zweten, misselijkheid, wazig zien, bleke huid en duizeligheid.


Wat zijn de oorzaken van syncope?

Er zijn verschillende oorzaken van syncope. Het flauwvallen kan worden veroorzaakt door emotionele stress, intense pijn, plotselinge veranderingen in lichaamshouding, medicatie, oververhitting, uitdroging, uitputting, druk op de carotis in de hals, of zelfs zwaar hoesten. Het kan ook het gevolg zijn van hartziekten, longziekten of neurologische, psychiatrische en/of metabolische stoornissen. De meest ernstige oorzaken van syncope zijn hart-gerelateerd, omdat ze kunnen leiden tot acute levensbedreigende gebeurtenissen. Deze omvatten hartritmestoornissen, aandoeningen van de hartkleppen of hartspier en ccoronaire hartziekte (CAD.


Hoe wordt syncope gediagnosticeerd en behandeld?

Omdat er zo veel oorzaken voor flauwvallen zijn en deze oorzaken voorbijgaand kunnen zijn, zal een arts niet altijd in staat zijn om de oorzaak van een syncope te identificeren. Als u slechts één syncope had, samen met enkele van de bovengenoemde waarschuwingssignalen en daarna volledig herstelde, dan was deze waarschijnlijk ongevaarlijk. Veel mensen ervaren een of meer episodes van syncope in hun leven. Maar zonder een medische controle kunt u niet weten of uw bewustzijnsverlies onschadelijk of een symptoom van een ernstig gezondheidsprobleem was. Voor alle veiligheid moet een arts u onderzoeken nadat u een syncope hebt ervaren.

Om de oorzaak van een syncope te achterhalen, zal een arts u specifieke vragen stellen over de gebeurtenissen voorafgaand aan de syncope en uw medische voorgeschiedenis. Na een grondig lichamelijk onderzoek voert hij een elektrocardiogram (ECG) uit, in rust en onder belasting, om het hartritme te meten. Met een kanteltafelonderzoek kunnen artsen de ECG en bloeddruk van een patiënt onderzoeken wanneer de patiënt van een liggende naar een rechtopstaande positie wordt gebracht. Soms kunnen deze tests de oorzaak van uw flauwvallen niet achterhalen en onderliggende hartritmestoornisen niet uitsluiten. In deze gevallen is verder onderzoek vereist.

Aangezien hartritmestoornissen tijdelijk kunnen voorkomen, kan het worden aanbevolen om een langdurige ECG registratie uit te voeren. Een Holter-monitoring is een 24-uurs continue registratie van een ECG. Dit wordt uitgevoerd met een draagbaar apparaat, dat tijdens de dagelijkse activiteiten kan worden gedragen. Een externe lusrecorder wordt aan de riem van de patiënt bevestigd en meet het ECG over meerdere dagen. De gegevens kunnen automatisch naar de arts worden verzonden of de patiënt kan de gegevensoverdracht starten. Het implantaat van een subcutane hartmonitor of een implanteerbare hartmonitor (ICM), zoals BioMonitor 2 van BIOTRONIK, is zeer nuttig om het ECG over een langere periode te observeren (meer dan jaar, indien nodig) en hartritmestoornisen te detecteren. Dit apparaat kan de oorzaken van eerder onverklaarbare syncopen verklaren.

Met een elektrofysiologisch onderzoek van het hart kan de arts, met behulp van speciale katheters, hartritmestoornissen die voordien onduidelijk waren, gedetailleerd analyseren om hun oorzaak te achterhalen. Als de hartritmestoornissen niet spontaan opkomen, kan de arts het hart met elektrische impulsen stimuleren, via de katheter, teneinde het type en de oorsprong ervan te achterhalen. Deze invasieve procedure wordt in een EP-laboratorium uitgevoerd en met röntgenstralen gecontroleerd.

Bovendien moet er rekening worden gehouden met andere mogelijke oorzaken van flauwvallen, bijvoorbeeld, epileptische aanval, beroerte, hersenschudding, een laag zuurstofgehalte in het bloed, lage bloedsuikerspiegel, intoxicatie en een aantal psychiatrische stoornissen.
De behandeling van syncope is afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Voor meer informatie over de behandeling van hartritmestoornissen klikt u
hier.