Defibrylator

Obraz
ICD Implantation
grey
top_left
Off

Procedury

Czym jest kardiowerter-defibrylator (ICD)?

Wszczepialne kardiowertery-defibrylatory (ICD) to urządzenia, które ratują życie pacjentów o wysokim ryzyku częstoskurczu lub migotania komór. Częstoskurcz jest bardzo szybkim rytmem serca o ponad 100 uderzeniach na minutę. W czasie częstoskurczu komór - dwóch głównych jam serca - bicie serca jest zbyt szybkie, aby skutecznie pompować krew do ciała. Jest to sytuacja zagrażająca życiu i może prowadzić do migotania komór. W czasie migotania komór jamy serca przestają się kurczyć. To powoduje nagłe zatrzymanie krążenia w przeciągu kilku minut - serce nagle i niespodziewanie przestaje bić - i jest jedną z najczęstszych przyczyn nagłego zgonu sercowego. Jedynym sposobem na zatrzymanie migotania komór jest defibrylacja. Defibrylacja wykorzystując impuls elektryczny zatrzymuję częstoskurcz pozwalając sercu na wznowienie pracy w normalnym rytmie. Ludzie, którzy nie mają ICD w sytuacji awaryjnej mogą być uratowani przez użycie zewnętrznego defibrylatora. ICD stosuje się u pacjentów o wysokim ryzyku częstoskurczu lub migotania komór i jest to najlepsza ochrona przed tymi zdarzeniami zagrażającymi życiu. Wszczepialny defibrylator pracuje bez przerwy umożliwiając automatyczne wykrycie nieregularności rytmu serca i stosuje odpowiednią terapię, jeżeli jest to konieczne. Zatrzymuje zagrażające życiu częstoskurcze i migotania przy użyciu relatywnie słabej i bezbolesnej stymulacji terapeutycznej lub impulsów elektrycznych. Do wszczepienia ICD niezbędna jest małoinwazyjna operacja. 


Przed operacją

Lekarz udzieli dokładnych informacji o tym, jak należy przygotować się do operacji. Przeważnie lekarz zaleca zaprzestanie przyjmowania leków przeciwzakrzepowych kilka dni przed operacją. Jeżeli regularnie przyjmuje się inne leki, należy zapytać lekarza, czy przed wykonaniem procedury należy je nadal przyjmować. Dodatkowo nie wolno jeść przez 12 godzin przed implantacją. 


implantacja ICD

Procedura wszczepienia ICD jest relatywnie prosta. Nie jest to operacja na otwartym sercu. Otrzymuje się antybiotyki w celu zmniejszenia ryzyka infekcji. Interwencja wykonywana jest w znieczuleniu miejscowym i czasami w krótkoterminowej sedacji. 
Po przygotowaniu miejsca docelowego, chirurg wykona małe nacięcie w górze klatki piersiowej, trochę poniżej ramienia. Następnie przez żyłę główną koło obojczyka wprowadzi przewody zwane elektrodami. Służą one dostarczaniu energii do serca. Korzystając z obrazowania RTG, chirurg przeprowadzi elektrody przez żyły i umieści je we właściwym miejscu w sercu. Następnie umieści ICD w kieszonce utworzonej przez nacięcie pod skórą. Chirurg podłączy elektrody do defibrylatora i zaprogramuje go tak aby był dostosowany do potrzeb danego pacjenta. Po wykonaniu testu, aby upewnić się, że ICD pracuje prawidłowo i zamknie nacięcie stosując kilka szwów. 


Po implantacji

Przeważnie pacjent zostaje w szpitalu przez jeden lub dwa dni po implantacji. Należy dokładnie wysłuchać lekarza i stosować się do jego poleceń. 
W domu należy kontrolować gojenie się rany. Zakres ruchu ramienia prawdopodobnie będzie ograniczony do czasu, w którym rana całkowicie się zagoi. U niektórych pacjentów ICD tworzy małe, widoczne wybrzuszenie pod skórą. Większość pacjentów szybko się przyzwyczaja do urządzenia i przestaje je zauważać. 
Pola magnetyczne i promieniowanie elektromagnetyczne mogą wpłynąć na działanie ICD. Należy zapytać lekarza, jakie urządzenia mogą wpłynąć na działanie ICD i w jaki sposób ich unikać. Trzeba również zapoznać się z ulotką, którą otrzyma się od lekarza. Nowe ICD od BIOTRONIK posiadają technologie ProMRI®. Klikając tutaj można sprawdzić, czy urządzenie jest zatwierdzone do stosowania w obrazowaniu rezonansem magnetycznym (MRI). Należy zawsze nosić przy sobie kartę identyfikacyjną pacjenta. Dzięki niej w przypadku nagłej sytuacji medycznej lekarz będzie wiedział, jakich procedur medycznych nie może przeprowadzić, ponieważ mogą one wpłynąć na działanie urządzenia.